Navigate / search

NICOSSIENSES

The title comes from Chamberlayne’s Lacrymae Nicossienses, published in Paris in 1894

Nicosia, Christophoros was saying, has a tension generated by the Green Line.

Those who live here long to cross over to the other side and those living in the north want to come south. This creates a passion in the city. The city bears a resemblance to Constantinople and Salonica, but none to Athens.
Read more

Θαμμένοι σε Λέξεις 40 Συγγραφείς Ανοίγουν σε Κοινή Θέα το Εργαστήρι της Γραφής τους

επιμ. Μισέλ Φάις, ΝΙΚΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ Ελευθεροτυπία Βιβλιοθήκη – 5.12.2008

Από παιδί είχα μια εμμονή με τις λέξεις. Στην «έκθεση ιδεών» στο σχολείο μπορεί να εύρισκα αδιάφορο το θέμα, να δυσανασχετούσα στην αρχή, όταν όμως έμπαινα στη ροή της γραφής, ένας ποταμός με παρέσυρε και ακολουθούσα σχεδόν στα τυφλά. Μια αίσθηση ηδονική που έψαχνα να ξαναβρώ μεγαλώνοντας. Read more

ΘΑΛΑΣΣΑ

Την πρωτοείδα από τα κεραμίδια του διπλανού σπιτιού, ίσως πριν αρχίσω να μιλώ. Το δωμάτιο μας έβγαινε σε μια ταράτσα όπου κάθονταν οι γυναίκες και έλεγαν το φλυντζάνι τα απογεύματα, όταν τέλειωνε η δουλειά στη κλινική. Από την ταράτσα, γωνία Θέμιδος και Ιφιγενείας στη Λεμεσό, ξεκινούσαν τα κεραμίδια του διπλανού σπιτιού. Ανέβαινα στα κεραμίδια και έβλεπα τη θάλασσα και τα καράβια με τις ώρες. Μετά ερχόταν ο Πέτρος και μας έπαιρνε περίπατο με την άμαξα στην παραλία.
Read more

A Layer of Sand

Translated by Yannis Goumas

On my Easter or Christmas holidays I’d often go to Famagusta, to my uncle Mitsos’ house. Mitsos was my father’s youngest brother who, on my grandfather’s insistence, had taken over the family timber business. Actually, Mitsos had never intended to become a merchant; his dream was to read philology in Paris or Athens; but grandfather Read more

Μιά Στρώση Άμμου

Τις γιορτές του Πάσχα ή των Χριστουγέννων τις περνούσα συχνά στην Αμμόχωστο, στο σπίτι του θείου Μήτσου. Ο Μήτσος ήταν ο μικρότερος αδελφός του πατέρα μου και είχε αναλάβει μετά από επιμονή του παππού το ξυλεμπορικό κατάστημα του. Στην πραγματικότητα ο Μήτσος δεν ήθελε ποτέ να γίνει έμπορας, το όνειρο του ήταν να σπουδάσει Φιλολογία στο Παρίσι ή στην Αθήνα, ο παππούς όμως δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα για όλα αυτά. Ο καβγάς ανάμεσα τους πήρε τέλος με μια παρέμβαση του πατέρα μου, τριτοετούς φοιτητή της Ιατρικής στη Βιέννη, που απειλούσε, εν όψει της εμμονής του Μήτσου στη Φιλολογία, να παρατήσει την Ιατρική και να Read more